Praca zdalna i hybrydowa – czynnik istotny dla młodych, ale nie najważniejszy dla pozostałych pracowników
Źródło zdjęcia: https://pl.123rf.com/photo_124748577_wybrana-fili%C5%BCanka-kawy-z-biznesmenem-pisz%C4%85cym-na-klawiaturze-laptopa.html

Mogłoby się wydawać, że Polakom ciężko będzie wrócić do biur po okresie promowania modelu pracy zdalnej, na co w dużej mierze wpłynęła pandemia. Najnowsze badania wskazują jednak, że w wielu przypadkach nie jest to czynnik, który decyduje o porzuceniu lub przyjęciu pracy. Najchętniej w takim modelu pracowaliby ludzie młodzi. Pozostali nie mają nic przeciwko pracy w biurze.

Model pracy współczesnego pracownika

Badanie „Barometru Polskiego Rynku Pracy” przygotowane przez Personnel Service bierze pod lupę perspektywę modelów pracy dostępnych dla współczesnego pracownika. Analiza wskazuje, że tylko 31% badanych ma możliwość pracy zdalnej. Zdecydowana większość, bo ponad 65% nie może wykonywać swoich obowiązków zawodowych z domu.

Jeśli chodzi modele pracy, w których badani chcieliby najbardziej pracować, na pierwszym miejscu uplasowała się odpowiedź dotycząca całkowitej pracy z biura 26%. Ponad 16% wskazało na całkowitą pracę zdalną. Biorąc pod uwagę zwolenników wykonywania obowiązków zawodowych z domu, na taką odpowiedź zdecydowało się najwięcej osób z grupy wiekowej 18-24 lata (24%). Starsi pracownicy częściej wybierali pracę z biura.

Wśród modeli, które chętnie byłyby wybierane przez badanych, znalazła się również praca hybrydowa. W tym przypadku pracownicy wskazywali na 2 dni pracy z domu i resztę z biura (13%) lub 3 dni pracy zdalnej i pozostałe 2 dni z biura (12%).

Co ciekawe, na pytanie o to, czy brak możliwości pracy hybrydowej byłby powodem odrzucenia oferty pracy, tylko 12% badanych potwierdziło taką zależność. Dla 69% pracowników nie jest to czynnik na tyle istotny, by zrezygnować z danej propozycji.

Praca zdalna i hybrydowa traci na znaczeniu

Podobne wnioski jak w powyższym badaniu płyną również z raportu „Barometr rynku pracy” przygotowanego przez Gi-Group-Holding. Z upływem czasu elastyczne modele nieco tracą na znaczeniu. Potwierdzeniem tej tezy jest fakt, że na pytanie o powody zmiany pracy, badani najczęściej wskazywali na zbyt niski poziom wynagrodzenia (47%), brak perspektyw awansu (32%) oraz chęć samorealizacji (29%). Dopiero na 10 miejscu przed czynnikiem związanym z redukcją etatów znalazł się brak możliwości pracy zdalnej/hybrydowej (13%). Odnotowano tu niewielki spadek, ponieważ w lutym 2023 roku było to jeszcze 15%. Dla badanych pracowników powody takie jak zła atmosfera, czy zbyt długi dojazd do firmy okazują się ważniejsze niż elastyczny model wykonywania obowiązków służbowych.

Sytuacja wygląda podobnie, jeśli chodzi o motywacje pracowników do pozostania u obecnego pracodawcy. W kwestii wykazywania chęci kontynuowania zatrudnienia bardzo istotna jest podwyżka wynagrodzenia (63%), wprowadzenie dodatkowych premii (49%), czy poprawienie atmosfery w pracy (42%). Na tej liście umożliwienie pracy zdalnej/hybrydowej jest daleko w tyle. Jest to bardzo istotne dla 32% pracowników. Mniej wskazań odnotował jedynie czynnik związany z finansowaniem relokacji pracowników (19%).

Ten sam trend widać w kwestii oczekiwanych benefitów. Największe znaczenie dla badanych mają dodatkowe dni wolne (39,8%), prywatna opieka medyczna (39,3%) oraz bony/paczki świąteczne (37,3%). Możliwość pracy zdalnej/hybrydowej uplasowała się dopiero na piątym miejscu, uzyskując 32,9% wskazań.